علائم و نشانه های گنج و دفینه،آموزش گنج یابی

 

تله ها و موانع پخش شدنی در هوا:

در این قسمت به برخی مکانیسم تله ها در دفینه ها اشاره می کنیم.

برخی از تله ها نیز با استفاده از ترکیب پودر زرنیخ ( آرسنیک) به قطع برای طلا و نقره بوده و همچنین این پودر را در کف غار می ریختند حتی زمانی که فرد با پای خود از انجا رد شده و گرد و غبار زرنیخ در هوا پخش شده و چشم و بینی با دست فرد را از کار افتاده و یا روی گنج پاشیده می شد و فردی که طلا را در دستش می گرفت بعد از مدت کوتاهی از دنیا می رفت. خیلی ها با بنده تماس گرفته اند که فلان کس بعد از فلان روز وقتی به دفینه رسید از دنیا رفت این حتما اون مکان طلسم دارد و فلان . بنده با بررسی ادله های علمی به این مساله پی برده ایم که ان کاوشگران به تله های سمی که ذکر شده اند برخورد کرده اند. پس بسیار مواظب باشید

زرنیخ در یونانی arsenikon و در لاتین arsenikon که به معنی زرنیخ زرد (yelloworpiment) (شایعترین سنگ معدن مونوکلینیک آرسنیک سولفید به فرمول As2S3) که با صفت مرد یا نرینه شناخته می شود.( در زمان های قدیم اعتقاد داشتند فلزات دارای جنسیت هستند.) در عربی الزرنیخ نامیده می شود که بر گرفته از نام فارسی orpiment به معنای زر،زرین یا زرگون است.

                       

اژه آرسنیک تقریبا به مترادف کلمه سم تبدیل شده است. قدیمی ترین مورد استفاده از آرسنیک به عنوان سم به سال ۵۵ میلادی بازمیگردد. در فرانسه ی قرن هفده، آرسنیک سفید (As2O3) به نام “گرد میراث بری” شناخته می شد.علت استفاده وسیع از این ماده به عنوان سم بازمیگردد به برخی خصوصیات آن، چون فراوان ودردسترس بودن، قیمت ارزان و این حقیقت که As2O3ترکیبی بی بو و بی مزه است. درقرن نوزدهم و پس از کشف شدن روش های مطمئن در تشخیص آرسنیک، استفاده از آن به عنوان سم به نحو چشم گیری کاهش یافت.

******************************************

نشانه لاکپشت:

در این قسمت راجع به نشانه تکمیلی لاکپشت که دوستان تقاضا کرده بودند مطالبی ارائه خواهد شد

لاکپشت نماد آب ؛ ماه ؛ زمین ؛ مادر ؛ آغاز آفرینش؛ باروری و بی مرگی  و نگه دارنده آسمان است. در ایران باستان نقش لاکپشت را در نقاشی های روی سفالینه و نقش پیکره های کوچک آویز بکار می برده اند.

علامت لاك پشت نشان خزانه است.اگر از شکل لاک پشت به عنوان علامت گنج استفاده شده باشد در اینگونه موارد در زير سر يا زير لاكپشت یا در جهت نگاه آن بطور حتم یک تونل , دالان یا  غاري نهان یا دهانه کوچک یا هر مسیری که طولانی باشد وجود دارد.در آوردن بارش بسيار مشكل است و هزينه سنگيني در بر دارد.قطعا از ساروج استفاده شده است

اما ترسیم لاکپشت نسبت به دیگر نشانه ها کمی سخت بود. لاکپشتها عمدتا  مورد استفاده فاتحان اسپانیایی بودند که به عنوان کاروان بزرگ خود با آنها سفر می کردند. علامت لاکپشت اغلب از یک سری سنگ و صخره ساخته شده است و گاهی اوقات چنین در مقیاس بزرگی طراحی می شدند که تمامیت خود را از بالای تپه در نزدیکی نشان می داد.

علامت لاک پشت نشانه خزانه بوده و در آوردن بار آن بسیار مشکل می باشد و هزینه سنگین و طاقت فرسایی در برخواهد داشت.مطمین باشید که از ساروج و سنگ استفاده شده است و شما باید تجهیزات ایمنی همراه داشته باشید.

در لاکپشت بیشتر دم و سر آن به عنوان شاخص در تعیین جهت و وضعیت آن مورد استفاده واقع می شود. اما اغلب مسیر سر لاکپشت بعنوان جهت خوانده می شد ؛ اما مقیاس جهت یک بخش بزرگی در خواندن مسیر نیز بود.اگر پا به بدن نزدیک باشد کاوشگر باید آهسته قدم هایش را بردارد و آن را معنی کند. اگر جفت پای حیوان در یک سمت بود به عنوان سمت چپ یا راست باید در نظر گفته شود ( بسته به نوع رمزگشایی متفاوت است). شاخص های دیگر این است که اگر دم از سر بزرگ باشد باید کاوشگر به سمت دم ادامه دهد.اگر سر بزرگ باشد باید در جهت دید لاکپشت قدم برداشته شودو سر کشیده و دراز شده به خطر و تله اشاره می کند.

گاهی اوقات نیز برخی از علامتها در پشت لاکپشت طراحی شده و قرار می گرفتند که بیشتر “موقعیت” و “جهت مسیر” را نشان می دادند. به عنوان مثال وجود یک دایره در لاک لاکپشت به معنی وجود یک چاه یا یک سنگ گرد مانند در مسیر دید حیوان می باشد.علامت ضربدر به معنی وجود دفینه در لاک یا دقیقا در زیر خود سنگ می باشد یا حتی می تواند اشکال الماس مانندی کشیده شود که به معنی تعداد قدم هایی است که باید برداشته شود. برای نمونه ۵ الماس به معنی ۵ قدم از نماد لاکپشت برای رسیدن به دفینه استفاده می شود.

******************************************

مفهوم نشانه آهو ، غزال و گوزن در گنج یابی

 

آهو یا غزال:

نظر اول:در قبل تاریخ و در طول آن همیشه آهو نقش مهمی در زندگی انسان ها داشته است . آهو با شاخ هایش شناخته می شود. این نشانه به یک مخزن یا پناهگاه اشاره دارد. گاها به جاهای پرپیچ و خم نیز اشاره دارد. نقش آهو روی سنگ قبر نیز می تواند باشد. گاها نیز نماد برکت بوده است. اگر نقش یا حکاکی یا تندیس آهو شاخ داشته باشد، ممکن است نمایانگر دفینه یک راهزن باشد . جهت دیدش و شکل پاهایش خیلی مهم بوده و ممکن است به یک ابزار الکترونیکی نیاز داشته باشیم.

 نظر دوم: نماد دینداری می باشد. رهبری، پیروزی، تفریح و مردانگی را معنی می دهد. نقش آهو و یا تندیس آن نشانه قبر زن نیز می باشد. در مبحث دفینه نیز می گویند که به غار زیر زمینی و یا لابیرنت نیز اشاره دارد. ممکن است پول را مستقیما نشان ندهد. اما از آنجایی که ممکن است مزار زن نیز باشد می تواند به قبر تابوتی نیز اشاره کند. در کنار مزار و یا داخل آن ممکن هدایایی وجود داشته باشد.

نظر سوم: نشانه آهو معمولا در قله کوه ها و یا نقطه شروع تپه ها نقش شده است. از جایی که نشانه آهو حکاکی شده تا نوک قله کوه همه جا را باید بخوبی بررسی نماییم، سر آهو، شاخ هایش و پاهایش می توانند جهت را نشان بدهند.

نظر چهارم :در افسانه قدیم یونان الهه ماه و شکار می باشد. علاوه بر اینکه در زمینه های مختلفی استفاده می شده است، ولی اگر در یک سنگ ثابت نباشد به هدف زینتی و یا دینی بوده است.

 

گوزن:

 

انسانی که این نقش را ایجاد کرده از منطق خودش استفاده کرده است. گوزن نیز برخلاف آهو در دره ها و یا کنار رودخانه ها مشاهده شده است. رد پاهای گوزن جهت را نشان می دهد. اگر گوزن تنها باشد دفینه در جهت نگاهش و نزدیک است. باید به تخته سنگ ها با رنگ متفاوت، بلوکهای صاف تخته سنگ، تخته سنگ های متفاوت درون دره ها با دقت نگاه کرد و اطراف باید به خوبی بررسی شود. دفینه اش در مکان خیلی ساده ایی بوده و کار کمی می خواهد.

 

این سنگ نگاره های باستانی در دره ی تیمره، واقع در کوه های زاگرس در مرکز ایران فراوان یافته می شود. این نگاره ها که شاید داستانی از شکارگران و جانوران ساکن در این دره ی خاور میانه ای در بیش از ۶,۰۰۰ سال پیش را باز می گویند، به دست هنرمندان روزگار پیش از تاریخ این سرزمین نگاشته شده اند.در آسمان شبانه ی بالای چشم انداز هم رد ستارگان دیده می شود که همگی با هم به گرد قطب شمال آسمانی دایره هایی ساخته اند و به هیچ وجه نشانه دفینه نمی باشد! لذا از هرگونه حفاری و تخریب چنین آثاری جدا خودداری نمایید.

******************************************

خاک سفید

کاربرد این خاک کاربردهای متداولی داشته چه برای ساخت یک مجموعه و یک سفیدخانه و چه برای ساخت ساختار علامت گذاری و چه برای تله گذاری!!!!!!!!!!!

خاک سفید از چند روش به دست امده و در قبور مهم استفاده شده

۱- از مکانهایی که دارای خاک سفید بوده اند به مکان موردنظر برای کار حمل میشده

۲- با پودر کردن سنگهای اهکی و … خاکی شبیه ارد به وجود میاد که وقتی درون کار هست سفیده ولی وقتی خارج میشه مثل برخی پودرسنگها به سرخی گرایش پیدا میکنه چون در معرض هوای ازاد قرا میگیره

دوستان شاید تعجب کنند خاک و تله؟!!!!!!!!! بله نوعی از همین خاک سفید رو برای تله استفاده میکردند این خاک رو به دفعات سرند میکردند که حتی از اردهای امروزی نانواییها نرمتر و سبک تر بودند. به عنوان مثال وقتی کسی وارد محوطه ای میشد که به هدف منتهی میشه با یک محوطه ی چاه مانند روبرو میشه وقتی که مثلا چراغ و نوری بندازه میبینه که کف این چاه که مثلا دو متر هست در نظرش خاک هست در حالی که خاک موجود همین خاکی است که سرند شده و اردی بودن اون در اون محوطه معلوم نیست طرف به طمع اینکه توی کف چاه بپره و با فریب خوردن اینکه دومتر هم چیزی به درون چاه میپره که که سریع بلند بشه سرپا ولی در عین ناباوری با صحنه ای روبرو میشه که مرگ رو براش در پی داره وقتی که با شدت رو این خاکها میپره  زیر پاش خالی میشه و خاکهای اردی مدام در دل چاه کنار میزنه و به طرف پایین هدایت میشه در حالی که نمیتونه خودش رو هم به جایی بند کنه  در این پی میبره که عمق چاه شاید شش هفت متر یا بیشتر باشه ولی دیگه فکر کردن دردی دوا نمیکنه چون خاکهای کنار رفته از زیر پا وقتی که بالا میرن باز روی سر خودش میریزن و چون به صورت ارد مانندی هست طرف هرچقدر تقلا میزنه راهی نداره که بیاد بالا و اون زیر بدون اکسیژن نابود میشه در حالی که از شدت پرش تمام ریه ها و شکم و چشم و بینی هم از گرد خاک پر شده اند

امیدوارم نکته جالبی برای دوستان بوده باشه

******************************************

رمزگشایی جوغان : ( جوغن ) کاسه هایی رو سنگ

جوغان ها و انواع آن

 از انواع نشانه ها که به تعداد زیادی در اراضی و مناطق مختلف کشور با آنها روبرو می شویم، جوغان ها بوده که در زمینه گنج یابی یکی از موارد بحث برانگیز به شمار می روند. باید متذکر شوم که بطور کلی، تمامی حکاکی های هندسی گود بر روی سنگ ها و صخره ها را، جوغان یا جوغن می گوییم و البته در مناطق مختلف کشور با نامها و اسامی مختلفی از آن یاد می شود، مانند:

کاسه سنگ

پیاله

فنجان

گوَن

جَوَن

چوگان

تَلم

یانه

جوقن

جوغن

جوغان

 

ضمنا توجه داشته باشید که جوغان ها فقط شامل حکاکی های گود گرد نبوده و تمامی اشکال هندسی را نیز، در بر می گیرد، مانند:

حکاکی های گرد و بیضی شکل (کروی)
حکاکی های مربع و مستطیل شکل (مکعبی)
حکاکی های مثلثی و هرمی شکل و مخروطی

در اکثر نقاط ایران و حتی جهان! حکاکی های فوق را ، میتوانید پیدا نمایید که مشابه موارد یاد شده فوق بوده و بسیاری از آنها، نشانه ای برای قبرها و مقبره ها می باشند ولی تمام آنها الزاما نشانه قبر نبوده و نیست!
برای اینکه بفهمیم کدام یک از این حکاکی ها درست می باشند باید در نزدیکی محلی که مشغول تحقیقات می باشیم، این سه عنصر وجود داشته باشد:

۱ -آب
۲- تپه یا زمین شیب دار به سمتی که خورشید صبح ها بصورت مایل به آن بتابد و تقریبا در تمام طول روز نور خورشید به آنجا تابیده شود.
۳- منطقه مسکونی جدید یا قدیمی و تخریب شده (آثار زندگی)

هر سه مورد فوق باید حتما موجود باشند. اگر یکی از این عناصر وجود نداشته باشد نشانه هایی که روی صخره ها حکاکی شده  مفهوم دیگری داشته و نشانه قبر و مقبره نخواهد بود.

اولین معیار کیفیت است ، باید حکاکی ها یکنواخت و اصولی باشد و حتی اگر فرسایش بر روی آنها تاثیراتی گذاشته باشد، باز هم بتوان تاثیرات دست بشر را بر روی آن مشاهده نمود.این نکته را نیز باید مد نظر داشته باشیم که در مکان هایی که احتمال آب چکه بر روی سنگها و صخره ها وجود دارد (ماتند: کف غارها و سنگهایی که در در پناه و زیر سنگهای بزرگ تر قرار دارند) احتمال خطای ما زیاد خواهد بود و لذا بهتر آن است که از آنها چشم پوشی نماییم.
عمق آنها از ۵ سانت شروع می شود و گاها تا ۳۵ سانت نیز دیده شده است ، قطرشان نیز، بین ۵ سانت تا یک متر هم می باشد!
هدف از ساخت این نشانه ها گاهی تقدیم کردن چیزی برای مرده است… (مانند امروز که حلوا و خرما بر سر مزار می گذارند) که در باستان شناسی آن را ” گودال قبر” می گویند، ولی این شامل همه قبرها و قبرستانها نمی شود، چرا که در بسیاری از موارد، کروکی یک قبرستان یا چند مقبره مهم در زیر زمین می باشد و به این دلیل ساخته شده اند که با این روش فقط نزدیکان و اقوام متوفی از محل قبرهای خاندان خود، مطلع گردد و بدین ترتیب از گزند دزدان و دستبرد، به دور باشند. البته باید متذکر شوم که برخی از این نشانه ها نیز جنبه دینی و اعتقادی نیز دارد که  این موارد از بحث ما خارج می باشد.

 

 

 

 

 

 

باید این نکته را هم متذکر گردم که بین نشانه ها تا قبرها، فاصله استانداردی وجود ندارد و همانطور که در تصاویر نمونه زیر هم مشاهده می کنید گاهی قبر به نشانه آن خیلی نزدیک بوده و گاهی هم کمی دورتر و …

حال به تصاویر نمونه پایین نگاه کنید و به استاندارد نبودن فاصله بین نشانه ها و قبرها، بیشتر آشنا شوید و برای کسب اطلاعات کامل و راهگشا پیشنهاد می کنم تا کتاب جوغان نامه مرجع را تهیه و مطالعه نمایید.

 

 

******************************************

سنگ فرش در علوم باستان :

با سلام خدمت تمامی محققین و ایران دوستان و باستان شناسان عزیز
دوستان زیادی در مورد کاربرد سنگ فرش در علوم باستانی سوال پرسیده بودند بر آن شدیم که کاربرد سنگ فرش را برایتان برای اولین بار در ایران عنوان کنیم که حاصل تجارب اساتید و اندک تجره بنده می باشد.
کاربرد سنگ فرش علاوه بر اینکه جنبه تزیینی و تشریفاتی داشته است در اغلب موارد در دفینه گذاری نیز استفاده می شد. بدین صورت که ورودی برخی از مکانهای مقدس و مهم مثل کاخ ها , عمارت ها و مکانهایی که افراد برجسته دولتی و حکومتی که از منصب بالای اجتماعی از آن راه عبور و مرور می کردند سنگ فرش می کردند و یا اشراف زاده و یا افراد درباری مثل شاه , وزیر بودند مانند سنگ فرش کاخ داریوش و یا تخت گاه های قدیم.

در دوره های اسلامی بویژه دوره صفویه مسیر کاروانسراها و مال رو ها یا جاده های قدیم و یا حتی اغلب پل ها برای ایاب و ذهاب راحت مردم و یا راه منتهی به اتشکده سنگ فرش کرده و استفاده می شد.مانند جاده سنگ فرش سیاهکده شهرستان گرمسار یا جاده ادویه

تا این قسمت کاربرد تشریفاتی آن را برایتان عنوان کردیم , اما کاربرد دیگر سنگ فرش که بیشتر در علوم دفینه گذاری استفاده می شد بدین صورت بود که می امدند دفینه را در یک چاهی پنهان می کردند یا یک راه مخفی از چاه به اتاق تدفین و یا سفید خانه می خورد که بعد از اینکه دفینه را تعبیه کردند آن چاه را با خاک پر کرده و سپس بالای آن را سنگ فرش می کردند تا کسی به آن قسمت شک نکند , ما این مورد را اغلب در مکان شاه نشین قلعه ها , دقیقا در بالای تپه ها حتی داخل غارها مشاهده می کنیم.

در غارها وسط غارها یا زاغه ها را سنگ فرش می کردند و دقیقا زیر سنگ فرش دفینه را قرار می دادند اغلب خمره سکه بود ,مورد دیگر بالای تپه های باستانی دقیقا وسط تپه ها بوده که از زیر آن یک چاه یا یک اتاق مخفی یا دخمه زیر زمینی تعبیه می شد اگر چاه بود دفینه یا در درون چاه یا یک تونل یا راه مخفی به داخل اتاف دفینه وجود داشت , شیوه دیگر  وسط اتاق ها را سنگ فرش می کردند زیر سنگ فرش چاله تعبیه می کردند هر چه باشد در همان جا می باشد در بعضی از اتاق های زیر زمینی که تعدادشان بیشتر از هفت عدد می باشد و یا حتی در اتاق دفینه مسیر را سنگ فرش می کردند و تله ها را زیر آن سنگ فرش ها تعبیه می کردند اغلب تله های فیزیکی یا تله های تیر کمانی و تله سنگ و اهرم آنها را در زیر سنگ فرش تعبیه می کردند که با گذاشتن پا روی ان فرد تله فعال شده و فرد جانش را از دست می داد پس باید خیلی مواظب باشید.

مهمترین راه ورود برای رسیدن به دفینه باید وسط سنگ فرش کاویده شود یا یک سنگ علامت دار را تعبیه می کردند که اگر زیر آن برداشته شود به ورودی می توانیم برسیم.

نظرات شما عزیزان: